Veel mensen hebben de neiging om de woorden “recyclebaar” en “gerecycled” door elkaar te halen. Hoewel ze een gemeenschappelijke wortel hebben, hebben deze twee termen niet dezelfde definitie. Dit artikel zal helpen om ze voor eens en altijd uit elkaar te houden.
Wat is recyclebaar materiaal?
Recycling betekent dat het materiaal na behandeling opnieuw wordt gebruikt voor de productie van een nieuw product. Een recyclebaar materiaal moet dus aan deze vereiste voldoen. Tegenwoordig zijn de meeste materialen recyclebaar, zoals :
- staal ;
- aluminium
- karton
- papier
- plastic
- polystyreen
- glas.
Deze zijn afkomstig van huishoudelijk afval en kunnen via specifieke kanalen worden gerecycled. Er zijn ook kanalen gereserveerd voor ander afval, industrieel afval of afval afkomstig van afvalverzamelcentra, zoals hout, banden, groenafval, textiel, enz.
Aan welke regels moet een materiaal voldoen om recyclebaar te zijn?
De eco-organisatie Citeo heeft een gids gepubliceerd over de regels van recycleerbaarheid om ze te begrijpen. Het is namelijk niet voldoende dat een materiaal intrinsiek recyclebaar is. Het moet ook voldoen aan een aantal specifieke parameters.
Het materiaal kan gecombineerd worden met een ander materiaal in een product of verpakking. Beide kunnen zelfs intrinsiek recycleerbaar zijn. Als ze echter tot verschillende recyclagestromen behoren, zal enkel de hoofdcomponent effectief recycleerbaar zijn.
Dit is bijvoorbeeld het geval voor een papieren etiket dat rond een plastic fles is gewikkeld. Alleen de laatste zal in een recyclageproces terecht kunnen komen.
Bovendien moeten sommige materialen aan specifieke criteria voldoen. Dit is het geval voor papier, karton, glas en plastic. Om te beginnen moeten papier en karton voor het grootste deel uit vezelmaterialen bestaan. Anders kunnen ze niet worden gerecycled.
Hoe herken je een recyclebaar materiaal?
Er bestaan verschillende logo’s, afhankelijk van het materiaal. Als er een van hen op het product of de verpakking staat, dan kan het gerecycled worden:
– voor staal;
– voor aluminium;
– het Triman-logo wordt gebruikt op recyclebare verpakkingen die als zodanig kunnen worden gesorteerd;
– de Möbiusstrip zonder nummer erin geeft aan dat het materiaal recyclebaar is.
Deze mogen niet verward worden met de logo’s “Groene Punt”, “Eco-Folio” of “Citeo”, die alleen aangeven dat de producent van deze verpakking zijn ecologische bijdrage heeft betaald aan een eco-organisatie.
Wat is het verschil met gerecycled materiaal?
Het is daarom eenvoudig om het verschil te begrijpen tussen een recyclebaar materiaal en een gerecycled materiaal. Het eerste heeft een reeks kenmerken waardoor het theoretisch in een bestaand recyclingkanaal kan worden opgenomen. Het laatste heeft daadwerkelijk zo’n kanaal bereikt en kan worden getransformeerd voor integratie in een nieuw product.
Waarom worden niet alle recyclebare materialen gerecycled?
Niet alle recyclebare materialen worden gerecycled. Waarom is dit? Enerzijds omdat niet alle mensen hun afval sorteren. Ten tweede kunnen er, zelfs als er gesorteerd wordt, soms fouten optreden die leiden tot “sorteerweigeringen”. Dit betekent dat een container met niet-recyclebare producten niet in de recyclingstroom terechtkomt, maar in de huishoudelijke afvalstroom.
De recyclingcijfers voor Frankrijk in 2018, geleverd door Citeo, illustreren deze discrepantie. Hoewel 88% van de Fransen hun afval sorteren, doet slechts 48% dat systematisch. Dit resulteert in recyclingpercentages per materiaal die nog sterk kunnen verbeteren:
- 44% voor aluminium;
- 68% voor papier en karton, waarvan bijna 53% voedselverpakkingen en 69% ander papier/karton;
- De prestaties voor plastic zijn slecht, met minder dan 27%, waarvan 58% van de flexibele plastic flessen wordt gerecycled en 4% voor andere plastics;
- bijna 87% voor glas.
Het geval van plastics: de redenen voor het grote verschil tussen recyclebaar en gerecycled
Het is belangrijk op te merken dat deze cijfers voor plastic verklaard kunnen worden. De huidige sorteervoorschriften voor plastic zijn immers onduidelijk. Veel Fransen twijfelen over welke plastics te sorteren en welke weg te gooien in de huishoudelijke afvalbak. Daardoor, als de verkeerde keuze wordt gemaakt en niet-recyclebaar plastic in de recyclingstroom terechtkomt, zal de bak worden afgevoerd. Aan de andere kant, als het recyclebaar is maar in het huishoudelijk afval terechtkomt, zal het ook niet worden gerecycled.
Om dit probleem te overwinnen, is er al enkele jaren een uitbreiding van de sorteervoorschriften voor plastic getest. Vandaag de dag zijn ongeveer 24 miljoen Fransen betrokken. Voor de anderen is het doel om tegen het einde van 2022 alle plastics naar recyclingfaciliteiten te kunnen sturen. Er is geen twijfel over mogelijk dat dit de sorteerpresentaties en dus het recyclingpercentage voor dit materiaal aanzienlijk zal verhogen.
Als je dit artikel leuk vond, nodigen we je uit om het afvalbeheerbeleid van Flexico te ontdekken.
